ÖZLEMİM

ÖZLEMİM

Bugün yine özlemler ile uyandım.

Hasret kaldım yüzlerine.

Kız oğlan ahh canlar ne anlar.

Gidemiyorum yanlarına uzaktalar.

Gelemiyorlar sıladalar.

Kader diyorum yollarına.

Özledim ben bugün yine.

Hepsi büyüdü oldu düş.

Sarılmak koklamak evladı hayal.

Mazide kaldı kahvaltıdaki gülüş.

Bugün yine özlemler ile uyandım.

Derler ki evlat bir sınavdır.

Sorular acımasız, sonuç toprak.

Hasret bitimi nihayet mezar.

YANLIZLIK

Yalnızım Mahşeri kalabalık içinde.

Yalnızım Robınson gibi ıssız adada

Yalnızım küseceğim kaderime

Yalnızlık son bulur dört kişi omuzunda

Ebediyette.

NEFES

Yağmur bardaktan boşanırcasına yağıyor

O da benim gibi ağlıyor.

Ağlayan gökyüzü altında camlardan süzülür sular

Bir umuda can veriri belki bu yağmur.

Bir yaprağı daha yeşertir.

Bir meyveyi daha büyütür

İçine her şeyi, hepimizi sığdıran nefes kaybolmasın.