İnsanların değişiminde zaman çok önemlidir.İnsanların her daim varım diyebilmesi için sürekli kendisini yenilemesi gerekir.Nasıl möblelerin modeli değiştikce,cep telefonların farklı tipleri çıktıkca onlaraı yeniliyorsak kendimizi de değişime uydurmak için yenilemeliyiz.Öz kişilik ve karekterimiz tabiki yerinde duracak ama onun üzerine koyarak ilerleyen zamanla birlikte bizde karşımızdaki insanlara ayak uydurabilmek için bazı değişimleri yaşmaya çalışmalıyız.En sağlıklı kriterlerin başında kişinin değişime kendi içinde başlaması olacaktır. Değişim olması için ne gerekli , yani olağan giden bir ilişkide sebepler olmadan duygular bitermi , bir insan uzun süre sadece bir insanı sevmeye calışabilirmi, insanoğlu hayatının anlamı dediği kişiye yalan söylermi, Değişen zaman mı yoksa insanlar mı? Aslında önce bunu sorgulamak gerekiyor. Ya da insanlar gerçekten değişime mi uğruyor yoksa zaman mı insanları değiştiriyor? Bu kadar çok sayıda insanın toplu halde, bir gecede ideolojisi değişebilir mi? GALİBA HAYATTA EN BÜYÜK HATAMIZ HAYATIMIZA GİREN HERKESİ ÖNCE DEV AYNASIN DA GÖRMEMİZ… BELKİ DE BU YÜZDEN HİÇ MUTLU OLAMIYORUZ… BELKİ DE BU YÜZDEN KARŞIMIZDAKİLERİ HAYAL KIRIKLIĞINA UĞRATIYORUZ… OYSA HAYAT ÇOK KISA.. İNSANLARI SEVMENİN ZOR OLMADIĞI, OLAYLARIN BÜYÜTÜLMEDİĞİ, GÜLÜMSEMEYİ HİÇ UNUTMADIĞIMIZ, BİR MERHABANIN HAYATIMIZA KATTIĞI MUTLULUĞU GÖRDÜĞÜMÜZ, SEVDİKLERİMİZİ KAYBETMEDEN KIYMETİNİ BİLDİĞİMİZ, ÇOCUKLARIMIZA İŞTEN DAHA FAZLA VAKİT AYIRABİLDİĞİMİZ, ONLARA MUTLU OLMAYI ÖĞRETTİĞİMİZ, KISACASI ÇOK SEVDİĞİMİZ VE SEVİLDİĞİMİZ BİR DÜNYA YARATMAK !!!… DEV AYNALARI KIRMAK….. Siz küçük bir çocukken, ”çok büyük”tür büyükleriniz. Her şeyi bilirler, Her şeyin üstesinden gelirler, En güçlü, En kuvvetli, En akıllı, En becerikli, En başarılı, En yenilmezdirler. Yıllar önce, küçük bir çocuğun limanda gördüğü transatlantik karşısında ”Babamdan bile büyük” diye dehşete düştüğüne tanık olmuştum. Bütün çocuklar yaşarlar benzer duyguları. Hayran olurlar, Gurur duyarlar, Övünürler, Özenirler, Taklit ederler. Zaman geçer, çocukluktan çıkılır. Büyüklerin aslında ”en büyük” olmadığı fark edilir. Onların da: Zaafları, Zayıflıkları, Bilmedikleri, Beceremedikleri, Eksik yanları, Anlamadıkları, Korkuları, Yenilgileri vardır. Yani kisaca ”insan”dırlar. Bunları fark etmek, biraz içini acıtır büyümüş çocukların; Hayal kırıklığına uğratır, Biraz öfkelendirir, Biraz üzer, Isyan ettirir, Kabul etmekte zorlanılır. Oysa onlar hep aynıdirlar. Hiç değişmemişlerdir. Değişen sizdeki ”ayna”dır. ‘Dev aynası” yerini, herkesi olduğu gibi gösteren ”normal ayna”ya bırakmıştır. Aşık olursunuz. O mükemmel biridir. Çok başarılı, Çok yakışıklı, Çok yetenekli, Çok enteresan, Çok güçlü, Çok akıllı, Çok dürüst, Çok merttir, İyi giyinir, güzel konuşur, Sizi en iyi o anlar, Sizi en çok o sever, Size en uygun odur. Dünyada böyle birinin var olduğuna inanamazsınız; Daha önce tanımadığınıza yanarsınız, Kimseyi yerine koyamazsınız. Zaman geçer, ”aşk” biter. Bir bakarsınız onun da; ZAAFLARI, ZAYIFLIKLARI, BİLMEDİKLERİ, BECEREMEDİKLERİ , EKSİK YANLARI, ANLAMADIKLARI, KORKULARI, YENİLGİLERİ VARDIR. YANİ KISACA ”İNSAN”DIR. Yıkılırsınız, Nefret edersiniz, Pişmanlık duyarsınız, Hem kendinize, hem ona kızarsınız, Geçip giden yıllarınıza yanarsınız. Oysa o hep aynıdır, hiç değişmemiştir. Değişen sizdeki ”ayna”dır. ‘Dev aynası” yerini, herkesi olduğu gibi gösteren ”normal ayna”ya bırakmıştır. Bir ”kahraman” a ihtiyacınız vardır. O kahraman sizin: ”Kurtuluş”unuz olabilir, ”Model”iniz olabilir. Sizin için ”umut” olabilir. O, partinizin genel başkanı olabilir, O, işyerinizdeki müdürünüz olabilir. O, herhangi biri olabilir. Peşine takılırsınız. O karizmatiktir, O vizyon sahibidir, O misyon sahibidir, O marjinaldir, O liderdir, O korkmaz, O yılmaz, O kaçmaz, O başarır, O becerir, O yücedir. Gün olur devran döner. Bir bakarsınız onun da zaafları, zayıflıkları bilmedikleri, beceremedikleri, eksik yanları, anlamadıkları, korkuları, yenilgileri vardır. Yani kısaca ”insan”dır. Şaşırırsınız, İnanamazsınız, Anlayamazsınız, Hoş karşılayamazsınız, Kızarsınız, Boşlukta kalırsınız. Oysa o hep aynıdır, hiç değişmemiştir. Değişen sizdeki ”ayna”dır. ‘Dev aynası” yerini, herkesi olduğu gibi gösteren ”normal ayna”ya bırakmıştır. Bu hayal kırıklıkları yorar insanı, bu ”gel-git”ler yıpratır. En iyisi, hiç kimsenin ”masal kahramanı” olmadığını peşinen kabul etmektir. En iyisi, ”dev aynaları”nı kırmaktır….
